در ادامه به بيان سرفصلهاي آموزش امداد مي پردازيم كه خود دورههاي متعددي دارد.

كه عبارتند از :

 

1-آموزش مقدماتي امدادشامل كمكهاي اوليه امداد( آموزش عمومي)به مدت45ساعت.

2-آموزش تكميلي امداد كه به بحث هاي تكميلي دوره عمومي مي پردازد و يكدوره آموزش باليني نيز دارد كه مدت ان 120 ساعت است.(دوره باليني حداقل به مدت يك هفته در مراكز درماني آموزش داده مي شود.)

3- آموزشهاي تخصصي امداد كه با توجه به رئوس درسها هركدام دوره هاي خاص خود را دارند.

ازآنجا كه تمرين و ممارست در هر كاري موجب بالا رفتن توانائي فرد در آن كار مي باشد لذا صرفاً بسنده كردن به گذراندن دوره هاي فوق و عدم تمرين موجب عدم كارائي امدادگر در زمان حدثه خواهد بود .

رئوس درس و فهرست مطالب كمكهاي اوليه

 

1.      علائم حياتي

2.      خفگي ها و ايست قلبي

3.      خونريزي ها

4.      شوك، غش، سرع

5.      زخم ها

6.      شكستگي ها

7.      سوختگي ها

8.      مسموميت ها

9.      گرما زدگي

10. سرما زدگي

11. بانداژ

12. حمل و انتقال مصدوم

با توجه به رئوس فوق و گذراندن دوره هاي مقدماتي و تكميلي آن و حتي تخصصي، فرد آموزش ديده يك امدادگر خواهد شد كه براي فعاليت در عرصه امداد كوهستان زمان نسبتاً طولاني تري را براي يادگيري و فراگيري فنون كوهنوردي نياز خواهد داشت.

با توجه به اينكه حادثه كوهستان در چه موقعيتي اتفاق افتاده باشد حالت هاي امداد متفاوت است زيرا اگر محل حادثه؛

در دامنه يك كوه باشد يا در قلل آن و يا در يك قار يا ديواره هاي صخره اي آن و يا در قعر دره ها و چاله هاي طبيعي كوهستان و يا اينكه در چه فصلي باشد ، در تابستان يا زمستان و در چه شرايط جوي و اينكه مسير رسيدن به صحنه حادثه و وضعيت فرد يا افراد حادثه ديده ، همگي در نحوه امداد رساني كاملاً تأثير گزار مي باشند.

پس شناختن رشته هاي كوهنوردي در ابتداي امر و پرداختن به فراگيري آموزشهاي تخصصي هر رشته در مرحله بعدي قرار خواهد گرفت.

 

رشته هاي مختلف كوهنوردي

 

1.      كوه پيمائي

2.      صخره نوردي

3.      يخ و برف

4.      غار نوردي

5.      دوچرخه كوهستان

6.      اسكي كوهستان

7.      ورزشهاي هوائي

البته در اين مبحث قصد تشريح يك به يك رشته هاي كوهنوردي نيست و مشخصاً پرداختن به اين موضوع مجال خود را مي طلبد چرا كه هر يك از اين رشته ها زير     شاخه هاي تخصصي خود را دارند.

امابيان مختصري ازهر رشته براي تداعي حادثه هاي احتمالي درذهن خالي از فايده نخواهدبود

 

كوه پيمائي: معمولاً در فصول خوش آب و هواي سال و در ارتفاعات اطراف شهرها كه عموماً چندان هم مرتفع نيستند به دليل مفرح بودن آن علاقه مندان بسياري دارد كه خوشبختانه حادثه مهمي در آنها رخ نمي دهد ولي براي افراد مبتدي مشكلاتي را بوجود آورده كه معمولاً عدم استفاده از كفش مناسب و يا حركتهاي غلط مثل دويدن ها و پريدنها در سراشيبي مشكلاتي نظير پيچ خوردن مچ پا و يا در رفتگي هارا بوجود مي آورد.

صخره نوردي: در ديواره هاي مرتفع با درجه شيب 70 درجه كه صعود از آنها مستلزم داشتن مهارت بالا و ابزار كافي و گزراندن كلاسهاي مقدماتي و پيشرفته سنگنوردي است متاسفانه برخي مواقع افرادي براي خودنمائي اقدام به حركتهاي خطرناك بر روي اين ديواره ها مي كنند كه اكثراً حادثه ساز بوده اند و يا با كمك سنگنوردان از آن محلكه جان سالم بدر برده اند.

يخ و برف: در ديواره هاي يخي ياشيبهاي برفي با توجه به ويژگي هر كدام با ابزار و تجهيزات مخصوص به خود انجام مي شود كه نياز به آموزشهاي تخصصي هر رشته دارند.خوشبختانه در اين رشته ها خطرات كمتر از رشته هاي فوق است.زيرا پرداختن به اين رشته ها با توجه به فصل سرما و نياز به لباس و تجهيزات مناسب ، بيشتر كوهنوردان زبده را به خود جذب مي كند ولي در بعضي مواقع هم برخي افراد كم تجربه يا بي توجه ، متاسفانه تعدادي افراد مبتدي را بدون ابزار، البسه و تجهيزات مناسب به برنامه هاي زمستانه در مناطق برفگير برده و بدون در نظر گرفتن شرايط خود و گروه را دچار مشكلاتي مي كنن

ارنوردي:با توجه به جذابيت آن براي افراد بجهت شناخت دست نيافته ها علاقه مندان زيادي دارد ولي با توجه به اينكه غارها به ندرت در برنامه كاري افراد و گروهها قرار ميگيرد نسبتاً حادثه در آنها كمتر است ولي اگر حادثه اي در آن رخ دهد امداد رساني به آن بمراتب از مواقع ديگر سخت تر خواهد بود.

دوچرخه كوهستان:ورزش مفرح و مورد علاقه جوانان كه در كشور ما هنوز جايگاه خاص خود را پيدا نكرده و به طبع حادثه هاي آن هم كمتر گزارش مي شود.

اسكي كوهستان: در اصل شاخه اي از ورزش مفرح اسكي است و لي اكثر كوهنورداني كه در زمستان به مناطق برفگير عزيمت مي كنند با آن آشنائي دارند و سعي مي كنند از آن بهره بگيرند ولي بعلت اينكه تجهيزات زمستانه حجم و وزن زيادي دارند و كوهنوردان بايد كوله پشتي هاي سنگين را باخود حمل كنند كنترل اسكي با آن بار سنگين مشگل بوده و به همين علت حادثه هائي را در اثر زمين خوردن اسكي باز بوجود مي آورد.

ورزشهاي هوائي: رشته هاي متفاوتي از قبيل گلايدر (هواپيماي بدون موتور) پاراگلايدر(چترهاي قابل هدايت) و پاراموتور و انواع كايت كه در كشور ما جزو ورزشهاي جديد هستند و به دليل هزينه هاي زياد آن فعلاً ورزشكاران آن از تعداد كمتري نسبت به ساير رشته ها برخوردارند و با توجه به آموزشهاي تخصصي و اجباري آن ، افراد مبتدي دسترسي به اين رشته نداشته و حادثه هاي احتمالي بيشتر بر اثر اشتباهات ناخود آگاه و نا خواسته و يا بد شانسي ورزشكار بوجود مي آيد كه اكثراً خطرناكند و منجر به عوارض جبران ناپذير مي شوند.

با نگاهی به مطالب مختصر فوق در رابطه با رشته های کوهنوردی در می یابیم که اکثر حادثه های بوجود آمده را افراد مبتدی بوجود آورده اند . چرا که افرادی که ابداً نسبت به کاری اطلاعات ندارند ابداً آن کار را انجام نمی دهند و در نتیجه حادثه ای هم بوجود نمی آورند و همچنین افرادی که تسلط کامل به آن کار دارند به دلیل آشنائی کامل با آن کار خود را دچار حادثه نمی کنند ولی افراد مبتدی بیشتزین ضریب خطا را در کارها به خود اختصاص می دهند.

در خاتمه این نکته را متذکر می شویم که امداد کوهستان در هر یک از حالتهای مختلف یک حادثه، روشهای مخصوص به همان رشته را نیاز دارد و دخالت افراد نا آگاه به آن رشته و افرادی که روشهای امداد رسانی به فرد سانحه دیده را نمی دانند بیشتر باعث وخیم تر شدن اوضاع می شوند و بایستی با ارائه شرح کاملی از وضعیت فرد یا افرادی که دچار مشکل شده اند و موقعیت محل حادثه و مسیر آن ، گروه امداد رسان را برای تسریع در امر امداد یاری نمود.

=================================================

اصول جستجو و نجات
SEARCH AND RESCUE
(SAR)

 

S A R

مخفف کلمه

          Search       And     Rescue  

می باشد. که تشکیل شده از 2 کلمه یا واژه کاملاً جدا از هم و هر کدام دارای معانی مختلفی می باشند.

search به معنی دنبال هر چیز یا شیئی گشتن می باشد .

rescue به معنی آزاد سازی و رها سازی مصدوم .

حال این دو کلمه در کنار هم این معنی را میدهد:

به دنبال یا جستجوی مصدومینی که در مخاطره افتاده اند و ناامیدانه منتظر کمک می باشند و تسکین آلام  و جراحات وارده بر آنها

      ========================================

به كليه اقداماتي كه توسط يك نجاتگر در محل حادثه به منظور نجات و امدادرساني به افرادي كه در مخاطره افتاده و جهت تسكين آلام كساني كه نا اميدانه نياز به كمك دارند ، جستجو و نجات مي نامند.

مراحل جستجو و نجات

L	LOCATE	تعيين موقعيت
A	ACCESS	دسترسي به سوژه
S	STABILIZE	تثبيت
T	TRANSPORT	حمل و نقل

اجزا متشكله يك عمليات كامل
( جستجو نجا ت )

چگونگي دسترسي به مصدوم و مجسم كردن صحنه حادثه در ذهن	پيش طراحي
چگونگي وقوع حادثه و احتمال وقوع ديگر حوادث	آكاهي از حادثه
استفاده صحيح از تجهيزات موجود و مورد نياز احتمالي	تدبير و برنامه ريزي
هدايت نيروهاي عملياتي و تقسيم وظايف برحسب توانايي و تبحر افراد در موارد خا ص	تاكتيك ها و راهبردها
مرحله ايست كه نه عمليات به پايان رسيده و نه نجاتگر از صحنه حادثه خارج شده است	تعليق
انتقاد صحيح از افراد نجا ت گر پس از اتمام عمليات به صورت عملي و منطقي براي بهبود در روند كار جستجو نجا ت	انتقاد

 مباحث تئوري عملياتهاي SAR

1-      آموزش

2-      توانايي جسماني

3-      صلاحيت

4-      تجهيزات

5-      تحمل فشارهاي روحي و رواني

6-      شناخت افراد گروه واگذاركردن مسووليت به آنها بر حسب نوع توان جسماني و كارآيي و دانش فني هر فرد

 

 توانايي و كارآيي كلي يك تيم عملياتي SAR

1-     معنا شناسي

2-     تكنيك جستجو و نجا ت

3-     ارتباطات راديويي

4-     عكس برداري

5-     كمك هاي اوليه و پزشكي

6-     مصاحبه

7-     عمليات زمستاني

8-     آموزش در مورد بلاياي طبيعي

9-     غواصي و عملياتهاي دريايي

10- ارتباطات و هماهنگي گروههاي امداد رساني محلي

11- گفتار واضح ( راديويي و گزارش)

12- روانشنا سي رفتاري و حمايت های روانی

13- هماهنگي در ماموريت

14- نقشه خواني و كار با قطب نما

15- آموزش كشف جرم

16- رد يابي

17- كار با پرونده اي كه روي زمين قرار دارد

18- بهمن

19- نجات در زواياي تند

20- قابليت بقا در شرايط سخت

 آمادگي لازم يك نجاتگر در عمليات SAR

1- چابكي

, ] [ 12:21 ] [ Ali ]